خدا خودش سراغ منو گرفته که بیام میهمونش بشم

امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

اگر آنچه را که می خواستی به دست نیامد ، از آنچه هستی نگران مباش

نهج البلاغه

حکمت

96

اگر

پیام : فعلا دلت را به خدا بسپار تعمیر کردنش با او

فعلا دلت را به دعا خو کن  اجابت کردنش با او  

هموست که می آمرزد فعلا دل را به انابه بند کن وا کردنش با او

داشته هایت از اوست ، نداشته ها هم نزد اوست پس خودش را بخواه همه چیزش با توست

و همیشه بگو الهی! شرمنده از اینم که تو برای ما خدایی می کنی ولی ما برای تو بندگی نمی کنیم : أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لاَ تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ‌ * وَ أَنِ اعْبُدُونِی هٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ‌ » : و اینکه مرا بپرستید که راه مستقیم این است؟! آیا با شما عهد نکردم ای فرزندان آدم که شیطان را نپرستید، که او برای شما دشمن آشکاری است؟! ﴿یس‏، 61و62﴾

2- الهی کمکم کن تا فقط تورا اجابت کنم وَ قَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ » پروردگار شما گفته است: مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم! ﴿غافر، 60﴾ ، نه خواسته ی شیطان را وَ قَالَ الشَّیْطَانُ . إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِی » و شیطان گفت:  . جز اینکه دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید! ﴿إبراهیم‏، 22﴾

3- الهی چون تو هستی ما هم هستیم، و البته ما چه باشیم و چه نباشیم تو هستی، اصلا هر چه هست تویی و غیر تو وجود ندارد : وَ لاَ تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ کُلُّ شَیْ‌ءٍ هَالِکٌ إِلاَّ وَجْهَهُ لَهُ الْحُکْمُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ‌ »: معبود دیگری را با خدا مخوان، که هیچ معبودی جز او نیست؛ همه چیز جز ذات (پاک) او فانی می‌شود؛ حاکمیت تنها از آن اوست؛ و همه بسوی او بازگردانده می شوید! ﴿القصص‏، 88﴾ وَ یَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَامِ‌ » : و تنها ذات ذوالجلال و گرامی پروردگارت باقی می‌ماند! ﴿الرحمن‏، 27﴾ یَوْمَ هُمْ بَارِزُونَ لاَ یَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَیْ‌ءٌ لِمَنِ الْمُلْکُ الْیَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ » : روزی که همه آنان آشکار می‌شوند و چیزی از آنها بر خدا پنهان نخواهد ماند؛ (و گفته می‌شود:) حکومت امروز برای کیست؟ برای خداوند یکتای قهّار است! ﴿غافر، 16﴾

 4- الهی برای من اختیاری مگذار، واختیارم را به دست گیر تا بی اختیار غیر تو نشوم : وَ رَبُّکَ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ وَ یَخْتَارُ مَا کَانَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ تَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ‌ : پروردگار تو هر چه بخواهد می‌آفریند، و هر چه بخواهد برمی‌گزیند؛ آنان (در برابر او) اختیاری ندارند؛ منزه است خداوند، و برتر است از همتایانی که برای او قائل می‌شوند! ﴿القصص‏، 68﴾

 5- الهی نگران این نیستم که :  کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ‌ : هر انسانی مرگ را می‌چشد، سپس شما را بسوی ما بازمی‌گردانند. ﴿العنكبوت‏، 57﴾  بلکه نگرانم که خریدارم تو نباشی : إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً فِی التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ‌ : خداوند از مؤمنان، جانها و اموالشان را خریداری کرده، که (در برابرش) بهشت برای آنان باشد؛ (به این گونه که:) در راه خدا پیکار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند؛ این وعده حقّی است بر او، که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده؛ و چه کسی از خدا به عهدش وفادارتر است؟! اکنون بشارت باد بر شما، به داد و ستدی که با خدا کرده‌اید؛ و این است آن پیروزی بزرگ! ﴿التوبة، 111﴾ 

الهی! قبل از اینکه اعضای بدنم بر من شهادت بدهند و در محضرت از من بازجویی شود: یَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَیْدِیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ‌ : در آن روز زبانها و دستها و پاهایشان بر ضدّ آنها به اعمالی که مرتکب می‌شدند گواهی می‌دهد! ﴿النور، 24﴾ حَتَّى إِذَا مَا جَاءُوهَا شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصَارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ‌ : وقتی به آن می‌رسند، گوشها و چشمها و پوستهای تنشان به آنچه می‌کردند گواهی می‌دهند. ﴿فصلت‏، 20﴾ بنده به همه ی معاصی خودم و اعضای وجودم اعتراف می کنم و می گویم : انا الذی .أَنَا الَّذِی‏ أَوْقَرَتِ الْخَطَایَا ظَهْرَهُ، وَ أَنَا الَّذِی‏ أَفْنَتِ الذُّنُوبُ عُمُرَهُ، وَ أَنَا الَّذِی‏ بِجَهْلِهِ عَصَاكَ، وَ لَمْ تَكُنْ أَهْلًا مِنْهُ لِذَاكَ. انا الذی

الهی! در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز و اکنون می گویم بی دوست بودن بهتر است از بی تو بودن است و دلم جز تو و دوستان تو را بر نمی گزیند چرا که : الْأَخِلاَّءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقِینَ‌ : دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند، مگر پرهیزگاران! ﴿اخرف‏، 67﴾ ، یَا وَیْلَتَا لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاَناً خَلِیلاً : ای وای بر من، کاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نکرده بودم! ﴿الفرقان‏، 28﴾ ، وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً : و (به خاطر آور) روزی را که ستمکار دست خود را (از شدّت حسرت) به دندان می‌گزد و می‌گوید: ای کاش با رسول (خدا) راهی برگزیده بودم! ﴿الفرقان‏، 27﴾ ، قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ‌ : بگو: اگر خدا را دوست می‌دارید، از من پیروی کنید! تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است.» ﴿آل‏عمران‏، 31﴾ و اکنون این دل دوست واقعی خودش را می خواند و می گویم : یَا مُنَى قُلُوبِ الْمُشْتَاقِینَ وَ یَا غَایَةُ آمَالِ الْمُحِبِّینَ أَسْأَلُكَ حُبَّكَ‏ وَ حُبَ‏ مَنْ‏ یُحِبُّكَ وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنِی إِلَى قُرْبِكَ وَ أَنْ تَجْعَلَكَ أَحَبَّ إِلَیَّ مِمَّا سِوَاكَ وَ أَنْ تَجْعَلَ حُبِّی إِیَّاكَ قَائِداً إِلَى رِضْوَانِكَ وَ شَوْقِی إِلَیْكَ ذَائِداً عَنْ عِصْیَانِكَ وَ امْنُنْ بِالنَّظَرِ إِلَیْكَ عَلَیَّ وَ انْظُرْ بِعَیْنِ الْوُدِّ وَ الْعَطْفِ إِلَیَّ وَ لَا تَصْرِفْ عَنِّی وَجْهَك‏

الهی! توگفتی یادم کنید تا یادتان کنم : فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَ اشْکُرُوا لِی وَ لاَ تَکْفُرُونِ‌ : پس به یاد من باشید، تا به یاد شما باشم! و شکر مرا گویید و (در برابر نعمتهایم) کفران نکنید! ﴿البقرة، 152﴾ ،  ولی گر تورا فراموش کردم فراموشم نکن و یادم کن و مرا به یاد خودت وادار کن : فَسَتَذْکُرُونَ مَا أَقُولُ لَکُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ : و بزودی آنچه را به شما می‌گویم به خاطر خواهید آورد! من کار خود را به خدا واگذارم که خداوند نسبت به بندگانش بیناست!» ﴿غافر، 44﴾ 

ماه خدا نزدیک است!

نقش استغفار در دفع بلاها

رهبر معظم در بیانیه‌ای مهم به‌مناسبت ۴۰ سالگی انقلاب